امید نظامی- مورد دیگری که در عرصه نواختن
گیتار باید در نظر داشت، تنظیم «ارتفاع سیمها» از فرت ساز است.
اگر چه نواختن گیتار در حالت «ارتفاع کم سیمها با فرت»
قدری آسانتر است، اما در این حالت سیمهای ساز فضای کافی برای ارتعاش نداشته و لذا چنانچه نوازنده بخواهد در کارهایش «دینامیکس» بهکار ببرد، (نتهایی را با ولوم بالاتر اجرا کند) این امکان برایش میسر نخواهد بود. از سوی دیگر اگر چه نواختن ساز با اکشن بالا باعث بهدست آمدن نتهای برجستهتر و پر حجمتر میشود، اما در درازمدت میتواند برای انگشتان دست آسیب زننده باشد، از اینرو نوازنده باید حد وسط را در نظر بگیرد، بهطوریکه نتها از حجم و برجستگی لازم برخوردار بوده، ولی آسیب ناشی از «اکشن بالا» به حداقل برسد.
موضوع قابل توجه دیگر در این رابطه گیج یا ضخامت سیمها است، اگر چه نواختن با «سیمهای کم ضخامت» به شما احساس راحتی بیشتری میدهد، اما صدای نتهایتان با این گونه سیمها ضعیفتر خواهد بود، اول به دلیل اینکه حجم کمتری فلز، از میدان مغناطیسی «پیکهای ساز» عبور میکند، و دوم به این دلیل که «سیمهای گیج سبک» فاقد نیروی لازم برای به ارتعاش در آوردن بدنه ساز هستند.
این در حالی است که سیمهای ضخیم نه تنها صدای بهتری ایجاد میکنند، بلکه دیرتر پاره شده و کوک را هم بیشتر نگه میدارند، اما عامل آسیب زننده در این سیمها اجتنابناپذیر است، مثلا بندینگ کردن (سیم می. ۱۴ بالا) به یک تن بالاتر میتواند تجربه دردناکی را در پی داشته باشد.
پیشنهاد من در این مورد هم ایجاد تعادل بین داشتن تن صدای بهتر و آسیب کمتر است. دو برابر کردن یکباره ضخامت سیمها به هیچ وجه منطقی نیست، اما میتوان اطمینان داشت که بالا بردن سایز سیمها به میزان یک گیج ظرف مدت یکی، دو ماه برای انگشتان عادی شده و تن صدای ساز هم به همان میزان بهتر شود. ورزش3...
ما را در سایت ورزش3 دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان varzesh3 بازدید : 146 تاريخ : شنبه 4 آبان 1398 ساعت: 11:40