اشتراکات انار و لباس بابانوئل!

مهدی فیضی‌صفت‪-‬ «جشنواره پیوند یلدا و کریسمس در کاخ سعدآباد برگزار می شود». یک فعال فرهنگی، ایده اش را داده و موافقت ها را هم گرفته تا دو رسم شرقی و غربی را به هم پیوند بزند؛ دو آیینی که هیچ اشتراکی با یکدیگر ندارند. هر چند نیتش خیر است و از وحدت و صلح جهانی حرف می زند اما چگونه می توان پیوند داد دو شب مبارک از دو فرهنگ مختلف را؟ نتیجه اش چه خواهد شد؟ شاید چیزی شبیه به «پیتزا قورمه سبزی»! سعیده یراقی، فعال فرهنگی و ایده پرداز طرح، یلدا را یکی از عوامل وحدت هویت ایرانی دانسته و آن را الگوی مناسبی برای ایجاد انسجام هویت ملی بر می شمارد. حالا می خواهد اولین جشنواره «پیوند یلدا وکریسمس» را در آستانه شب یلدا روز ۲۹ آذر ۱۳۹۷ در مجموعه فرهنگی تاریخی کاخ سعد آباد برگزار کند.
مشترکات فرهنگی!
او معتقد است از یلدا می توان همچون سایر جشن های باستانی به عنوان پدیده ای موثر برای بازآفرینی جهان مدرن استفاده کرد و از ظرفیت فرهنگی آن برای دوستی و ارتباط با سایر فرهنگ‌ها بهره برد. آنچه در این رویداد فرهنگی مورد توجه مجریان طرح است، بستر ایجاد صلح و دوستی با تاکید بر مشترکات فرهنگی در یلدا و کریسمس است: «در باور ما ایرانیان شب یلدا شب تولد الهه مهر است که در یک حادثه نجومی، زاده می شود و ساعات روز را طولانی می‌کند تا برتری خورشید پدیدار ‌شود و همزمانی تولد عیسی بن مریم (ع) و البته جشن کریسمس، فرصت خوبی است تا با ابزار فرهنگ، فراتر از مرزهای سیاسی به صلح و وحدت جهانی بیندیشیم». حرف هایش زیبا هستند اما شعاری، چگونه می‌توان با پیوند دو شب منحصر به فرد که توسط مردمانی با فرسنگ ها تفاوت فرهنگی، گرامی داشته می شود به صلح و دوستی رسید و اصلا ظرفیت فرهنگی «یلدا» را چگونه می‌توان در قالب پارامترهایی ملموس تعریف کرد تا مشترکاتی بیرون بیاید و نزدیک تر شود؟!
از انار, تا سنجد
یراقی اما مصر است بر ایده اش: «برای نیاکان ایرانی‌ها که به آئین مهر دلبستگی داشتند، رنگ قرمز (نماد نور خورشید) گرامی بود. رنگ سرخ انار و هندوانه و انتخاب سیب قرمز و سنجد در سفره شب یلدا چه بسا اشاره به همین موضوع است؛ عناصری که بعضا دارای اشتراکات,ی با فرهنگ مغرب زمین هم هست. اهمیت رنگ قرمز و سبز در شب یلدا و کریسمس از جمله مشترکات این دو جشن کهن است. بنا داریم در جشنواره (پیوند یلدا و کریسمس) با اجرایی خلاقانه، هر ساله این پیام صلح و دوستی را با پیوند فرهنگی به دنیا برسانیم». اشتراکات یلدا و کریسمس طبق ادعای این فعال فرهنگی خلاصه می شود در دو رنگ مشابه! یعنی طولانی ترین شب سال و یلدای عزیز را با انار و سنجد پیوند زده به بابانوئل, و گوزن های پرنده ای که کالسکه اش را می کشند، او با ریش سفید و لباس, قرمزش (که اتفاقا هم‌رنگ انار شب یلداست!) می آید و هدیه ها را از دودکش خانه ها سُر می دهد کنار کاج آذین شده اما خانواده های ایرانی دور سفره ای رنگین شده با انار و هندوانه می نشینند، خاطره بازی می کنند و البته تفالی می زنند به حافظ.
فقط جشن ایرانی را تبریک بگو!
چند سالی است وقتی می خواهی مناسبت مبارکی را تبریک بگویی، دست و دلت می لرزد. اگر اعتقادات مذهبی داشته باشی و بخواهی متنی منتشر کنی در باب شادباش عید فطر و قربان، عده‌ای که تعدادشان هم کم نیست، سرت خراب می شوند و متهمت می کنند، فریاد سر می دهند تو ایرانی هستی، خون آریایی در رگ داری و چرا عیدی عربی را تبریک می گویی؟! هر چه به زمستان و آغاز ژانویه نزدیک می شوی، گروه مقابل آماده تلافی می شوند،
همان ها که مذمت می کردند تبریک عیدهای مذهبی را، پروفایل‌های صفحات شخصی خود را با گوی و ستاره کریسمسی تزئین می کنند و این بار طیف روبه‌رو توجیهات‌شان را به روی‌شان می‌آورند و از مناسبتی غربی حرف می‌زند که هیچ دخل و خرجی به ایران و ایرانی ندارد.
هر کدام به جای خود
هر کدام از این مناسبت ها در جای خود مبارک هستند و قابل احترام؛ میلاد مسیح (ع) پیامبر مهربانی را ایرانی ها هم عزیز می‌شمارند و تبریک می گویند تولدش را به هموطنان و حتی مسیحیان سایر نقاط جهان. از سوی دیگر شب یلدا که سر می رسد، ایرانیان فارغ از هر قوم، دین و مذهبی می نشینند دور یک سفره. ایران کم مسیحی ندارد، ارامنه سال‌هاست در کنار ایرانیان زندگی می کنند و شب یلدا، خودشان سفره می چینند و لذت می برند. برای رسیدن به هدف محال‌گونه صلح جهانی، راه های بهتری هم هست، بهتر است کریسمس را در جای خودش و یلدا را هم در جای خودش جشن بگیریم، حتی اگر فاصله شان روی تقویم فقط چند روز باشد! ورزش3...