اندر حکایت جهش ژنتیکی از عصر نئاندرتال به عصر کنونی

مازیار سوادکوهی- طنزنگار: باور بفرمایید که ما در گذشته‌های دور، خصوصا در زمان‌هایی که به عصر نئ اندر,تال و بستگان او مرتبط بود، هر چیزی که دست‌مان می‌آمد می‌خوردیم. یعنی این‌جوری نبود که یک جایی بنشینیم تا کسی به ما نان شیرینی یا کیک و بستنی بدهد. خودمان این کارها را قبل از دوران کودکی به همراه دیگر برادران نئاندرتال,ی خود انجام می‌دادیم تا جایی که برخی به ما می‌گفتند گیاه‌خوار، بعد هم می‌گفتند گوشت‌خوار، گاهی هم می‌گفتند، کیک‌خوار و خلاصه هر چه خوردن و خوار بود اما انجام می‌دادیم، اما در دوران نئاندرتالی ما باور بفرمایید که هیچ گاه نه زمین‌خواری کردیم، نه برج‌خواری کردیم، نه رشوه‌خواری کردیم و نه خاک‌خواری کردیم. این رفتار ما نشان می‌داد که ما به جز چیزهایی که فقط روی زمین قرار دارند یا می‌رویند، توجه داریم. یعنی آنقدر دچار جهش تکاملی نشده بودیم که یک مرتبه از گیاه‌خواری و گوشتخواری بیاییم ناگهان زمین‌خواری کنیم یا خاک‌خواری کنیم. باور بفرمایید وقتی که این روزها می‌شنویم بعضی‌ها خاک کشور را می‌خورند داریم از تعجب به دیگران هم شاخ می‌زنیم. این دوستان واقعا جهش ژنتیکی, بالایی دارند که به راحتی می‌توانند هر نوع خاکی را از حلقوم مبارکشان به چاله امحا و احشا خود بفرستند یا مثل آب خوردن قورت ‌بدهند. به هر حال ژن خوب داشتن حتما این خوبی را دارد که بتوان به جای غذاهای معمول که ما در دوران نئاندرتالی خود و الآن هم نوش جان می‌کنیم، رفت آهن و زمین و خاک و رشوه و دلار خورد. واقعا ما خوشبخت‌ترین نسلی هستیم که این سعادت را داشتیم در عصر ژن‌های جهش یافته زندگی می‌کنیم. چه لذتی دارد زندگی کردن در این فضا... باور بفرمایید. ورزش3...