آینده و امکان آشکارسازی

محمدعلی نویدی ‪-‬ زمان آینده, امکان, و توان ظهور و آشکارسازی, در سطوح و زوایای گونه گون زندگی آدمی است، یعنی، آینده امکان و مجال فعلیت بخشی و صورت دهی و نمایان سازی و اظهار فکرها و حکمت ها و عمل ها و اثرهاست؛ در واقع، امکان به معنی آشکارشدن و آشکاری سازی” Manifes& Clear” است، گویی، زمان آینده و امکان، وقت و فرصت و توان و قدرت تحولات و تبدلات است، هنگامه و همت تبدیل قوه ها به فعل ها است؛ بنابراین، آشکارسازی و نمایاندن چیزها و امور و پدیده ها و ایده ها، امر امکانی و حدوسط واجب و ممتنع است، ساحت زندگی، میدان توان‌ها و قوه ها «قوای بالقوه» از یک سوی، و قدرت ها و فعلیت‌ها«قوای بالفعل» از جانب دیگر است.
آشکارگی و ظهور چیزها و امور در عرصه و وقت آینده، با اثرمندی و تولید و توسعه اثرها نسبت امکانی و وجودی دارد، به عبارت دیگر، پدیده ها و فرایندها و کارهای زندگی انسانی، از طریق و به واسطه ی آثارشان در معرض ظهور و نمایش و دیده شدن و آشکارگی قرار می گیرند، این دیده شدن، تنها دیده شدن با چشم و بصر نیست بلکه دیده شدن با عقل و اندیشه و در صحنه عمل و زندگی هستند، اساسا، جریان زندگی آدمی، با ظهور و آشکارگی این اثرها، گرانبار از معنی و حرکت و پویایی و شکوفایی و غایتمندی می شوند؛ اندیشی، امکان و توان آشکارسازی اثرهای خفته و پنهان، نوعی وجود یافتن ثانوی و دیگری است، وجودات و اثرهایی که قبل از اظهار و آشکارسازی، نقش عینی و عملی در قلمرو زندگی و انسان نداشتند و با ظهور و نمایان شدن بالفعل، جایگاه و نقش خود را در جدول و جریان زندگی و امور حیات بشری، باز می یابند؛ فلذا، ساحت آینده، می تواند، امکان آشکارگی و موجودیت و هویت و تشخص و تعین باشد، و از این رهگذر، اثرها برکشیده و بیرون جهیده و بالا آمده و نمایان گشته می‌شوند، همین نمایان گشتگی و آشکارشدگی اثرها، سطح و ساحت زندگی انسان را تغییر می دهند، زیرا، با هویدا شدن اثرها، انتشار و انتقال آنها آغاز می گردد و در زوایای مختلف زندگی بشر، مدخلیت و اثریت پیدا می کنند؛ مثلا، فرض کنید شخصی و یا اشخاصی دارای ایده های خلاق و نوآور باشند، که در صورت مجال ظهور و بروز و آشکارگی و اثردهی، می تواند در زندگی و حیات اجتماعی نافع و مشکل گشا و اثرمند باشد، هرگاه جامعه و زمان و زمینه، چنین امکان و اظهاری را برای چنین ایده ها و اندیشه‌ها و عمل ها، تمهید و فراهم نماید، بی تردید در پویایی و شکوفایی و بالندگی زندگانی موثر خواهند بود، زیرا، جامعه بسته و خسته با جامعه رسته و خلاق یکی نیست. پس بنابراین، وقت آینده، امکان و توان اظهار و روشنی و آشکارگی، رازها و سرها و پنهانی هاست، وقت بیرون کشیدن امور و پدیده های مخفی و مکنون از مخفیگاه ها وغارها است، این نگاه، به تصور راقم این سطور، عین ورود به ساحت تفکراثربخش و دانش اثرگذار است.
آینده و امکان و آشکارگی، با استفاده و بهره مندی و بهره‌گیری و سودرسانی و نیرو بخشی در زندگی مناسبت دارد، یعنی، وقت آتی، می تواند، امکان ظهور و آشکارسازی، نیروها و قوت های اصیل و قویم را در زندگی محقق و معین سازد و زندگی و انسان را از نیروهای فرسوده و پژمرده و فسیل شده و بی خاصیت گشته و فرعی نجات دهد، این نجات دهندگی و رهایش، از نیازهای ذاتی و طبیعی حیات بشری و جوامع انسانی است، پیدایی پدیدارهای اثربخش در صحنه زندگی، به جلا و جلوه زندگانی و کیفیت و فضلت انسانی یاری می‌کند؛ مثلا، سرمایه های انسانی هر جامعه‌ای اصیل‌ترین و بی بدیل‌ترین، سرمایه جامعه می‌باشد، حال اگر چنین سرمایه‌هایی عاطل و باطل و بی‌اثر و بی آشکارگی و بیهودگی، عمر و زندگی سپری کنند و مجال رشد و ترقی و ظهور و بروز نیابند، چه خواهد شد؟ آیا چنین جامعه ای دچار و گرفتار افول و انقراض و انحطاط نخواهد شد؟ این قاعده در خصوص تمام داشته ها و سرمایه های مادی و معنوی صادق است.
آشکارگی که با متن و حاق زمان و امکان و عقل ورزی و تفکر نسبت وثیق دارد، با معنابخشی و روح بخشی و هدف گذاری در زندگی نیز مرتبط است، در واقع، معنی و مفهوم هر چیزی با آشکارشدگی آن ارتباط دارد، یعنی، تا چیزی از کتم عدم و از حالت پنهانی و وضعیت نهانی و اختفا به صحنه پیدایی و نمایان شدگی و استحضار کشیده نشود، فهمیده و اندیشیده نمی شود و در رفتار و عمل و قلمرو حیات تاثیر عیان و آشکار نمی گذارد، بهره مندی زندگی از هرچیزی با آگاهی و معنا یابی آن چیز نسبت دارد و آن نیز با آشکارگی و اظهار مناسبت پیدا می کند، مثلا، اگر جامعه‌ای از اهمیت و ضرورت اندیشیدن و کوشیدن به آینده و فرصت های باقی مانده غفلت ورزد، هرگز از آثار امکانی و ارجدار آن بهره مند نخواهد شد، مثل، کشاورز و دهقان و باغبان غافل، و مثل، دانشجو و دانش آموز کاهل.
زندگی انسان و هستی آدمی یک حالت و وجود امکانی دارد»، در مقابل وجود واجبی و امتناعی» این وجود امکانی با زمان و آینده«البته با تاریخ و گذشته و حال» پیوند دارد، اما، آینده، امکان در دسترس است، امکان آشکارگی، گذشته تبار و ریشه و تجربه است و حال گذرا و فانی و آنی و مجال دیدن فرداهاست؛ پس بنابراین، وجود امکانی آینده، توان تولید و اظهار در ساحات و صحنه های گوناگون، برای آدمی فراهم می کند تا ناشدنی های دیروز و امروز، شدنی و آشکارگشتنی باشد، از شاید ها به بایدها و از نیست ها به هست ها برسد، و با اظهار و انتقال و انتشار این اثرهای اظهاریافته ها و ایجاد امکان ها و شرایط جدید، به بهبود زندگی و جامعه یاری رساند؛ جریان زندگی انسان، جاری و ساری شدن این اظهار ها و آشکارگی ها و انتقال ها و انتشارها است، با تامل و ورود به ساحت تفکراثربخش، می‌توان فهمید، برخی از امور به ظاهر ممتنع گذشته در آینده شدنی و حاصل آمدنی و محقق گشتنی و آشکاریافتنی است، زندگی شایسته و درخور، حق انسان و جامعه بشری است، اندیشیدن و کوشیدن به آینده و امکان و اظهار و آشکارسازی، شاید، راهی بهتر پیش روی آدمی بگشاید. ورزش3...